Hollandse of Engelse, zout of zoet, dropveters of trekdrop. Wij Nederlanders eten jaarlijks zo’n 30 miljoen kilo aan drop uit de winkels. Iedereen heeft dan waarschijnlijk ook zijn eigen favoriet. Maar wist je dat je drop ook zelf kunt maken?
Typisch Nederlands
Naast tulpen, molens, klompen en kaas mag drop niet ontbreken in de lijst van typische Nederlandse dingen. Dat wij in Nederland grote drop fans zijn, blijkt wel uit hoe graag we het eten. Gemiddeld eet een Nederlander zo’n twee kilo drop per jaar. Maar ondanks dat wij Nederlanders het zo veel consumeren, wordt de meeste drop in Spanje gemaakt. Het vreemde is echter dat de Spanjaarden het bijna niet eten en dus alles geëxporteerd wordt naar Nederland. Hier weten we er vervolgens wel raad mee. Er zijn ook andere Europese landen waar dit snoepgoed populair is. Bijvoorbeeld in de landen Duitsland, Engeland en Scandinavië, maar ook in Portugal houdt men van soortgelijke snoep.
Waarschijnlijk koop jij je drop altijd in de supermarkt of snoepwinkel, maar het is erg leuk om het ook een keer zelf te maken. Daarom hebben wij twee verschillende drop recepten hieronder gezet.
Drop (recept met tarwebloem)
Ingrediënten
- 1 zoethout stokje
- 250 ml water
- 3 theelepels bruine suiker
- ½e theelepel salmiak
- 1 gelatine blaadje
- 3 eetlepels tarwebloem
Bereiding
Snijdt het zoethout in kleine stukjes. Doe het in een kleine pan met 250 ml water en breng het geheel aan de kook. Giet het mengsel na ongeveer 5 minuten door een zeef en vang het gezeefde mengsel op in een nieuwe kleine pan, zodat er een egaal zoethoutextract ontstaat. Zet de nieuwe pan op het vuur. Damp het extract verder in tot je de hoeveelheid overhoudt van een klein kopje van ongeveer 50 ml. Doe er vervolgens 3 theelepels bruine suiker en een ½ e theelepel salmiak in. Laat dit mengsel op een zacht pitje staan, terwijl je regelmatig even roert. Leg een vel gelatine in een bakje water en laat dit vel ongeveer 5 minuten weken. Maak ondertussen een papje van 3 theelepels tarwebloem en een klein scheutje water.
Voeg, al roerend, het geweekte gelatinevel en het bloempapje aan het zoethout extract toe. Blijf goed roeren om te voorkomen dat er klonten ontstaan. Roer totdat er een glad mengels ontstaat. Giet het mengsel op aluminiumfolie, wat je van tevoren ingevet hebt. En dan is het een kwestie van geduld hebben. Je moet het dropmengsel nog een aantal dagen laten staan tot het echt goed hard geworden is.
Drop (recept met agar agar)
Ingrediënten
- 3 g Agar Agar (geleermiddel, te koop bij de toko),
- 50 g suiker,
- 1 theelepel zoethoutpoeder (snoepwinkel),
- 1 theelepel salmiakpoeder,
- 100 ml dropsiroop (reformwinkel),
- 200 ml water,
- Fijne kristalsuiker
Bereiding
Breng het water met de dropsiroop, salmiakpoeder, suiker en zoethoutpoeder zachtjes aan de kook. Voeg vervolgens de Agar Agar toe en laat het geheel 30 seconden doorkoken. Doe het mengsel in de bakvorm en laat dit langzaam opstijven. Haal na het opstijven het mengsel (drop) uit de vorm en leg het op een snijplank. Snijd de drop in ouderwetse dropruiten en wentel deze door de fijne kristalsuiker. Klaar is je home-made drop! Met dit mengsel kun je ongeveer 25 stuks drop maken.
Waar wordt drop van gemaakt?
Drop is een echt Europees snoepgoed, dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant Glycyrrhiza glabra (vlinderbloemfamilie). Dit ingrediënt is in Nederland helemaal niet te vinden en komt uit Spanje, Italië, China, Turkije en delen van Amerika. Desondanks is drop in Nederland enorm populair. Zoethout is al eeuwen bekend. Vroeger werd het niet gegeten omdat het zo lekker was, maar vanwege de geneeskrachtige werking ervan. Uit geschriften van 7000 voor Christus wordt zouthoutwortel in combinatie met kaneel en anijs al vermeld als middel ter bestrijding tegen de pest. Ook in de Chinese oudheid behoorde zoethoutwortel tot de ingrediënten die een positieve invloed op het lichaam zouden hebben en zouden bijdragen aan een langer leven.
Het best groeien de zoethoutplanten langs een vochtige rivierbedding. Pas na vier jaar kunnen de wortels van een struik worden geoogst. Vervolgens worden de wortels in stukken gesneden en schoongemaakt. Daarna worden ze gedroogd, gerafeld en met water tot pulp gemaakt. De pulp wordt gefilterd en ingedikt. Dat ingedikte extract wordt in grote blokken gegoten. Dit heet dan de ‘blokdrop’. Blokdrop is het belangrijkste bestanddeel voor drop zoals wij dat kennen. De blokdrop moet voordat hij voor de productie van drop kan worden gebruikt eerst worden opgelost in water. Dat gebeurt in de fabriek. De ‘gekookte drop’ is nu een kleverige massa die ze in de fabriek het ‘deeg’ noemen.
Het productieproces van drop
Zodra het blokdrop en water mengsel is afgekoeld, kunnen de andere ingrediënten erbij. Bijvoorbeeld, salmiak voor een zoute smaak of kleurstof om de drop wat zwarter of juist bruiner te maken. Tegenwoordig bestaan er enorm veel verschillende soorten drop met allemaal verschillende smaken. Deze smaken worden vaak gecreëerd met smaakstoffen. De smaak van de originele blokdrop is zo sterk dat een dropje maar drie procent hiervan nodig heeft om de dropsmaak te hebben. Als het mengsel/deeg helemaal klaar is, wordt het in vormpjes gegoten. Zodra een hele bak met malletjes is volgegoten, wordt die bak in een droogruimte gezet. Daar blijven de bakken bij een temperatuur van 65º C ongeveer één à twee dagen staan. Vervolgens worden de dropjes uit de bakken gehaald en schoon geblazen in een tunnel waar het ongeveer 5º C is. Om ze te laten glazen, worden ze daarna nog opgepoetst. Daarna worden ze ingepakt en kun jij ze in de supermarkt kopen.
